نماهنگ شب های جمعه از حسین ستوده اثری درباره ی شب های جمعه است.
شب های جمعه
آخه چه سری داره دل هامون میگیره
شب های جمعه مادر میاد و کربلا بارون میگیره
شب های جمعه یه دختری هی ذکر باباجون میگیره
شب های جمعه مادر بنیه میگه و خواهر میفته
چشمای زهرا بازم به زخم گودی خنجر میفته
مادر به یاد اون پنجه های شمر و موی سر میفته
من بی وضو موی تو رو شونه نکردم
حالا به دنبال سرت باید بگردم
دیدم خودم در روز عاشورا بنیه
افتاده بودی زیر دست و پا بنیه (2)
جانم حسین……
شب های جمعه مادر به سمت گودی گودال میره
با درد پهلو اونجایی که پیکر شده پامال میره
شب های جمعه زینب ورودی حرم از حال میره
شب های جمعه انگاری بازم خیمه ها آتیش میگیره
انگاری بازم موی تموم دخترا آتیش میگیره
شب های جمعه با آه زهرا کربلا آتیش میگیره
روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگشتر ندارد
یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد
جایی برای بوسه ی مادر ندارد (2)
جانم حسین…..
