نماهنگ ادب از محمدحسین پویانفر اثری درباره ی مدح حضرت اباالفضل (ع) است.
اباالفضلی بودن یعنی اول ادب
و صلی الله علیک یا اب الادب
اباالفضلی یعنی راه امام حسین
ادب داشتن تو دستگاه امام حسین
احترام به بزرگتر به یه پیرغلام و نوکر
آره قاموس اباالفضله
بین واژه ها بگردی واژه ی ادب همیشه
دست و پا بوس اباالفضله
عمو اباالفضل داره پیش خدا آبرو اباالفضل
توی دفترت 133 دفعه بنویس ادب ولی بگو اباالفضل
زنده شود جان به نام حضرت عباس
توسن چرخ است رام حضرت عباس
روز ازل چون زدند قرعه ی مردی
قرعه در آمد به نام حضرت عباس (2)
عمو اباالفضل داره پیش خدا آبرو اباالفضل
توی دفترت 133 دفعه بنویس ادب ولی بگو اباالفضل
سید الشباب بعد از حسنین
و صلی الله علی علی بن حسین
علی اکبر یعنی شور و شوق و شعف
علی اکبر یعنی تکرار شاه نجف
این روایته که کلا منطقا خلقا و خلقا
به پیمبر اشبه الناسه
این یه سر نانوشته است
واژه ی علی اکبر مترادفه با عباسه
نبود مثالت فتبارک به وقار و به جلالت
موقع جنگیدنت میگفت اباالفضل
علی اکبر شیر مادرت حلالت
یم فاطمی در سرمدی گل احمدی مه هاشمی
ز سرادغات محمدی طلعت ظهور جلالتی
به سما قمر به نبی ثمر به فاطمه در
به علی گوهر
به حسن جگر به حسین پسر
چه نجابتی چه اصالتی
خم زلف او چه شکن شکن
به مثال نقره ی فام و تن
سپری به کتف و کفن به تن
به چه قامتی چه قیامتی
نبود مثالت فتبارک به وقار و به جلالت
موقع جنگیدنت میگفت اباالفضل
علی اکبر شیر مادرت حلالت
